Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Duo Reges: constructio interrete. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Erit enim mecum, si tecum erit. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.
Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Bonum integritas corporis: misera debilitas. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Que Manilium, ab iisque M. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;

Primum non saepe, deinde quae est ista relaxatio, cum et praeteriti doloris memoria recens est et futuri atque inpendentis torquet timor?

Bork: Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
Numquam facies.: Conferam avum tuum Drusum cum C.
Hunc vos beatum;: Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
Tenent mordicus.: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.
Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;

Docent enim nos, ut scis, dialectici, si ea, quae rem
aliquam sequantur, falsa sint, falsam illam ipsam esse, quam
sequantur.

Sint ista Graecorum;

Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Idem adhuc; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.