Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Conferam avum tuum Drusum cum C. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Duo Reges: constructio interrete. Quid iudicant sensus? Quod totum contra est. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Quis hoc dicit?: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Recte, inquit, intellegis.: Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Bork: Hoc simile tandem est?
Zenonem roges;: Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Et nemo nimium beatus est;

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Facillimum id quidem est, inquam. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod
est optimum, id est in virtute, laudatur.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas,
ex illis efficere, quod velis?

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quorum altera prosunt, nocent altera. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Hoc simile tandem est? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.