Quo igitur, inquit, modo?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Iam enim adesse poterit.

Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Quo modo autem philosophus loquitur?
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Bork: Quippe: habes enim a rhetoribus;
Bork: At cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur.
Nos commodius agimus.: Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Memini vero, inquam;: At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Primum quid tu dicis breve?
Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non liceat Catoni?
Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Duo Reges: constructio interrete. Quo tandem modo? Memini vero, inquam; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Si enim ad populum me vocas, eum. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.