Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bestiarum vero nullum iudicium puto. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?
Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quid me istud rogas? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.

Bork: Haec dicuntur fortasse ieiunius;
Si longus, levis.: Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Bork: Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem.

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta
artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem
illustriorem satis ornatus possit accedere.

Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens,
sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.

Duo Reges: constructio interrete. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Et nemo nimium beatus est; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Sed plane dicit quod intellegit. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?