Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.
Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.
Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest.
Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

At vero facere omnia, ut adipiscamur, quae secundum naturam
sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et
solum per se expetendum et solum bonum Stoici dicunt.

Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui,
similiora.

Qui haec didicerunt, quae ille contemnit, sic solent: Duo genera cupiditatum, naturales et inanes, naturalium duo, necessariae et non necessariae.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quare conare, quaeso. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Est, ut dicis, inquam.: Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?
Quae sequuntur igitur?: Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Quid Zeno?: Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Duo Reges: constructio interrete. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Haec dicuntur fortasse ieiunius;